انواع روش های آبیاری گوجه فرنگی بر اساس مطالعات صورت گرفته در
ایالات متحده آمریکا، نتایج نشان دهنده این مهم هستند که وجود برنامه آبیاری مناسب،
باعث افزایش متوسط سالانه محصول گوجهفرنگی حداقل به مقدار 60 تا 81 درصد میشود.
این در حالی است که کیفیت گوجهفرنگی پرورش داده شده نیز در این حالت بسیار
بالاتر بوده و تلفات ناشی از خشکسالی را نیز تقریبا از بین میبرد.
در بررسیهای صورت گرفته در انواع روشهای آبیاری در کشاورزی کمآبی به همان اندازه مضر است
که آبیاری بیش از حد؛ زیرا هر دو میتوانند عملکرد محصول را کاهش دهند. راهنمای
آبیاری گوجه فرنگی به کشاورزان کمک میکند تا با آگاهی کامل به این امر بپردازند.
توجه به 4 نکته طلایی آبیاری گوجه فرنگی برای نحوه برنامه ریزی فصلی یا روزانه
برای آبیاری گوجه فرنگی از مهم ترین بخشهای این پروسه است.
انواع روش های آبیاری گوجه فرنگی
راهنمای آبیاری گوجه فرنگی نشان میدهد که برای آبیاری گیاه گوجهفرنگی ممکن است
چندین روش و انواع تجهیزات آبیاری وجود داشته باشد، که در نهایت
انتخاب هر کدام از این روشها به موارد زیر بستگی خواهد داشت:
- در دسترس بودن تجهیزات مورد نیاز
- اندازه و شکل زمین کشاورزی و باغ
- مقدار و کیفیت آب موجود و در دسترس
- نیروی انسانی مورد نیاز و در دسترس
- هزینه انرژی
- مقدار کل هزینه مورد نظر
طرز آبیاری گوجه فرنگی به صورت سنتی
از مهمترین روشهای سنتی رایج برای آبیاری گوجه فرنگی میتوان به روش جوی و پشته اشاره کرد.
در کشتهای با مساحت کم اغلب از روش سنتی جوی و پشته استفاده میکنند.
در این روش آبیاری گوجه ابتدا باید روی زمین کشاورزی جوییهای کوچک ایجاد کرده و
هنگام آبیاری این جویها پر از آب میشوند. در واقع به محل عبور آب جوی و خاک بالا آمده در دو طرف جوی پشته میگویند.
آبیاری قطرهای گوجه فرنگی
کارآمدترین و مؤثرترین روش برای آبیاری بوته گوجه فرنگی آبیاری قطره ای است
که آب را مستقیماً به ناحیه ریشه میرساند، هدر رفت آب را به حداقل میرساند و باعث رشد سالم گیاه میشود.
در این روش با حداقل ضایعات و حداکثر دقت، میتوان بهترین نتایج را به دست آورد
بازگشت سرمایه به بهترین وجه ممکن تضمین میشود.
آبیاری بارانی گوجه فرنگی
در روش آبیاری بارانی که یکی از انواع روشهای آبیاری تحتفشار است، آب از طریق
شبکهای از لولهها و آبپاشها، اغلب از طریق آبیاری مرکزی توزیع میشود
و پوشش یکنواختی را در سراسر مزرعه فراهم میکند.
آبیاری بارانی اغلب کارآمدتر از آبیاری جوی و پشتهای است، اما ممکن است خطر
بیماریهای مختلف مثل بیماریهای قارچی و لکه خاکستری برگ را به دلیل مرطوب بودن برگها افزایش دهد.
اگرچه در این روش آب به طور یکپارچهتری توزیع میشود؛ اما آبیاری بارانی
بهناچار کل مزرعه را بدون توجه به ردیفهای گیاه یا منطقه ریشه مربوطه، آبیاری میکند.