علائم کمبود فسفر در گیاهان عبارتند از:

رنگ پریدگی برگ ها: برگ های گیاهان مبتلا به کمبود فسفر ابتدا به رنگ سبز تیره در می آیند

و سپس به تدریج زرد، قهوه ای یا بنفش می شوند. این رنگ پریدگی معمولاً از

برگ های پایینی گیاه شروع می شود و به تدریج به برگ های بالایی سرایت می کند.

شناسایی کمبود فسفر می‌تواند اشکال مختلفی داشته باشد. یک روش تشخیص اولیه،

بازرسی بصری گیاهان است. برگ‌های سبز تیره‌تر و رنگدانه‌های ارغوانی یا قرمز می‌تواند نشان دهنده کمبود فسفر باشد.

با این حال، این روش می‌تواند یک تشخیص نامشخص باشد زیرا سایر عوامل محیطی گیاهی می‌توانند

منجر به علائم تغییر رنگ مشابه شوند. در محیط‌های تجاری یا تحت نظارت خوب گیاهان، کمبود فسفر

با آزمایش‌های علمی شناسایی می‌شود. علاوه بر این، تغییر رنگ در برگ‌های گیاه فقط در صورت کمبود

نسبتاً شدید فسفر رخ می‌دهد، بنابراین برای باغبانان و کشاورزان مفید است که سطح فسفر

را قبل از تغییر رنگ به طور علمی بررسی کنند. برجسته‌ترین روش بررسی سطوح فسفر از

طریق آزمایش خاک است. روش‌های اصلی آزمایش خاک عبارتند از روش‌های

Bray 1-P، Mehlich 3 و Olsen. هر یک از این روش‌ها قابل اجرا هستند،

اما هر روشی تمایل به دقت بیشتر در مناطق جغرافیایی شناخته شده دارد.

برطرف کردن کمبود فسفر

کوتاه شدن و باریک شدن برگ ها: برگ های گیاهان مبتلا به کمبود فسفر کوتاه و باریک می شوند.
رشد کند گیاه: گیاهان مبتلا به کمبود فسفر رشد کندی دارند.
کاهش مقاومت گیاه به بیماری ها و آفات: گیاهان مبتلا به کمبود فسفر مقاومت کمتری در برابر بیماری ها و آفات دارند.
کاهش عملکرد محصول: گیاهان مبتلا به کمبود فسفر عملکرد محصول کمتری دارند.

اصلاح و پیشگیری از کمبود فسفر معمولاً شامل افزایش سطح فسفر موجود در خاک است. کشاورزان فسفر را با پودر استخوان، سنگ فسفات،

کود دامی و کودهای فسفاته به خاک اضافه می‌کنند. با این حال، وارد کردن این ترکیبات به خاک، کاهش کمبود فسفر را تضمین نمی‌کند.

در خاک باید فسفر وجود داشته باشد، اما گیاه باید فسفر را نیز جذب کند. جذب فسفر توسط شکل شیمیایی فسفر محدود می‌شود.

بخش بزرگی از فسفر در خاک در ترکیبات شیمیایی است که گیاهان قادر به جذب آن نیستند.

فسفر باید در ترکیبات شیمیایی خاص در خاک وجود داشته باشد تا بتوان از آن به عنوان عناصر غذایی گیاه استفاده کرد.