گوگرد

نقش گوگرد در گیاهان

نقش گوگرد در گیاهان

نقش گوگرد در گیاهان

نقش گوگرد در گیاهان کود گوگرد، که گاهی با نام سولفور نیز شناخته می‌شود، یکی از مهم‌ترین کودهای مورد استفاده در کشاورزی است.

این کود به دلیل نقشی که در رشد و توسعه گیاهان، به‌ویژه درختان، ایفا می‌کند،

مورد توجه بسیاری از کشاورزان قرار دارد. گوگرد به‌عنوان یک عنصر مغذی ثانویه، در تشکیل پروتئین‌ها،

اسیدهای آمینه و آنزیم‌های ضروری گیاهان نقش کلیدی دارد. کمبود این عنصر می‌تواند

منجر به کاهش کیفیت و عملکرد محصولات کشاورزی شود. بنابراین،

تأمین گوگرد از طریق کوددهی مناسب می‌تواند به رشد بهتر و سلامت درختان کمک کند.

اما کود گوگرد چیست و چرا برای درختان مهم است؟

ویژگی‌های مهم برای درختان عبارت‌اند از:

 

  • افزایش فتوسنتز: گوگرد به تولید کلروفیل کمک کرده
  • و در فرایند جذب نور و تبدیل آن به انرژی نقش دارد.
  • تشکیل پروتئین‌ها و روغن‌ها: وجود گوگرد برای تشکیل
  • اسیدهای آمینه ضروری است که به بهبود کیفیت محصولات منجر می‌شود.
  • تنظیم pH خاک: این کود می‌تواند pH خاک را کاهش داده
  • و جذب عناصر مغذی مانند فسفر و آهن را بهبود بخشد.

نقش گوگرد در گیاهان

گوگرد یکی از مواد غذایی لازم گیاهان بوده

و بعد از نیتروژن، فسفر و پتاسیم به عنوان چهارمین

ماده غذایی اصلی مورد نیاز گیاه تلقی می‌شود.

میزان گوگرد در بافت گیاهان از ۰.۳ تا ۷.۶ درصد متغیر است

که میزان بالای آن (۷.۶ درصد) در گیاهانی

که در خاک‌های گچی قرار دارند، یافت می‌شود.

به طور کلی، گیاهان به سولفات جذب شده

توسط ریشه ها به عنوان منبع گوگرد وابسته هستند.

اغلب سولفات جذب شده توسط گیاه پس از

احیا به پر.تئین های سیستئین و متیونین متابولیزه می گردد

که هر دو اهمیت بالایی در رشد گیاه دارند.

سولفات باقی در بافت های گیاهی به واکوئل ها منتقل شده و در آنجا ذخیره می‌شود.

نسبت ازت به گوگرد
نسبت نیتروژن به گوگرد در گیاهان بین ۳۰ تا ۳۵ است.

تأمین کافی گوگرد، تأثیر بسزایی در رشد،

عملکرد، تناسب اندام و مقاومت گیاه در برابر تنش‌های

بیوتیکی و غیر بیوتیکی داشته و شدیدا

بر کیفیت غذایی گیاهان زراعی تأثیرگذار است.

جذب گوگرد توسط هوا
گیاهان علاوه بر سولفات جذب شده توسط ریشه،

قادر به جذب و متابولیسم گازهای SO2 و H2S توسط شاخه های خود نیز هستند.

میزان جذبSO2 مستقیما به درجه باز شدن

روزنه ها وابسته بوده و به دلیل انحلال بالای آن در آب،

مقاومت داخلی در برابر جذب گاز SO2 بسیار کم است.

در نتیجه هر چه غلظت گاز مذکور در جو زیاد باشد،

میزان جذب آن نیز توسط گیاه بیشتر خواهد بود.

این گاز پس از جذب در مزوفیل ممکن است

به صورت سولفیت یا پس از اکسیداسیون

به صورت سولفات وارد مسیر کاهش گوگرد شود.

در مورد گاز H2S میزان متابولیسم آن در سیستئین تعیین کننده است

و حضور این گاز باعث تجمع سریع سیستئین و گلوتاتیون در شاخه ها می گردد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *