بهبود کیفیت گوجه فرنگی با کودهای زیستی به منظور بررسی تاثیر کودهای زیستی بر عملکرد، کیفیت و ظرفیت آنتی اکسیدانی
میوه گوجه فرنگی، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 9 تیمار و
3 تکرار در ایستگاه تحقیقاتی خلعت پوشان دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز به اجرا درآمد.
بذرهای گوجه فرنگی رقم Super Chief در کشت خزانه با تیمار منفرد و تلفیقی باکتری
های آزادکننده پتاسیم (Pseudomonas sp. S19-1, Pseudomonas sp. S14-3) و
حل کننده فسفات (P. putida Tabriz, P. fluorescence Tabriz) و تثبیت کننده
نیتروژن (Azospirillum sp. Acu9, Azotobacter sp.) تلقیح شدند. علاوه بر
این تیمارها، تیمار شاهد بدون تلقیح باکتری و کوددهی (شاهد یک) و
تیمار شاهد بدون تلقیح باکتری و با کوددهی (عناصر ماکرو) براساس نتایج آزمون خاک
(شاهد دو) به منظور انجام مقایسه لحاظ شدند. صفات مورد ارزیابی شامل عملکرد کل،
عملکرد اقتصادی و غیراقتصادی، تعداد میوه، وزن متوسط میوه، درصد ماده خشک
میوه، میزان ویتامین ث، میزان لیکوپن، اسیدیته قابل تیتراسیون میوه و مقدار پتاسیم میوه بودند.
بهبود کیفیت گوجه فرنگی با کودهای زیستی
نتایج نشان داد که اثر باکتری های فوق بر شاخص هایی مثل عملکرد، میزان
پتاسیم میوه، اسیدیته، درصد ماده خشک میوه، محتوای ویتامین ث و لیکوپن معنی دار بود
و بالاترین میزان عملکرد، میزان پتاسیم میوه، اسیدیته و درصد ماده خشک میوه در
تیمار باکتری های آزادکننده پتاسیم و بالاترین میزان ویتامین ث در تیمار تلفیقی باکتری
های آزادکننده پتاسیم و حل کننده فسفات و بالاترین میزان لیکوپن در تیمار تلفیقی باکتری
های آزادکننده پتاسیم و حل کننده فسفات و تثبیت کننده نیتروژن به دست آمد. با توجه به
نتایج فوق می توان به موثر بودن باکتری های آزادکننده پتاسیم و حل کننده فسفات
و تثبیت کننده نیتروژن به عنوان کود زیستی در بهبود عملکرد و خصوصیات کیفی گوجه فرنگی اشاره کرد.
کودهای زیستی یا بیولوژیک مانند کود زیستی باکتوزیست، با ترکیبی از میکروارگانیسمهای
مفید و مواد آلی، نقش کلیدی در بهبود رشد و کیفیت گوجه فرنگی دارند. باکتوزیست
با ترکیبی از باکتریها و موادآلی مفید، جذب عناصر حیاتی (پتاسیم، کلسیم، فسفر) را
بهبود بخشیده و از طریق تقویت ریشه و فتوسنتز، به درشت شدن گوجه فرنگی کمک میکند.